Sırada ne var? Ne yapacağız? Nereye gideceğiz?
Savaşan köpekler etrafa yeterince dehşet saçtı. Hayatta kaldım ve umarım yalnız değilimdir.
Yedi gündür buraya sıkıştık ve şu ana kadar herkesi hayatta tutmayı başarabildik...
Kederli kar. Şehrin yarısı o kadar derine gömüldü ki oraya erişemiyoruz. Kar pulluğu cenneti...
Meskenimizin dört bir yanını didik didik aradık. Şimdi dışarıda daha fazla malzeme aramalıyız.
Radyo, beklediğimizden kullanışlı çıktı. Hava durumuna, önemli haberlere ve müziğe erişebiliyoruz.
Biraz içki damıtmayı başarabildik. Kuşatma devam ederken yiyecek ve alkol her zaman rağbet görüyor.
Yerimizi davetsiz misafirlere karşı korumak çok önemli. İki gözcü birbirini kollayabilir.
Ya modern ilaçlar mucizelere neden oluyor ya da bazılarımızın bağışıklık sistemleri gerçekten güçlü.
Kadere bak! Sadece ciddi yaralarımızı sarmakla kalmadık, aynı zamanda iyileşiyoruz da.
Sadece ince söz ve lütuf ile bir arkadaşımızın en karanlık bunalımından kurtulmasını sağladık.
Artık herkese yetecek kadar yatağımız var ancak birimiz dışarı çıkıp bir şeyler aramak zorunda.
Buraya düştüğümüzden beri ilk kez karnımıza sıcak bir lokma girdi. Ancak buna hemen alışmayalım.
Bizden biri feci bir ölümle yüzleşti. Böyle şeylerle bir daha karşılaşmamayı umalım.
Yerimiz düzgün bir eve benzemeye başladı ve keyfimizi yerinde tutuyor.
Gördüğümüz her binanın bir hikayesi var. Peki bizler nasıl bir hikaye bırakacağız...?
Kış bitti. Buzlar eridi. Atlattık... herkes başardı! Harika.
İlk başta umudumuz yoktu ama hala hayattayız. Bu anlamlı bir şey... değil mi?
Her yeri aradık, neredeyse hiçbir yerde işe yarar bir şey kalmadı. Bu savaş artık bitmeli.
Haydutlar tıpkı aç kurtlar gibi çeteler halinde geldi. Onları her gece yendik. Herkes hayatta kaldı.
Bağımlılıklarımıza hoşgörülüyüz. Moralimiz yüksek oluyor, sağlık dertlerinin de canı cehenneme!
Çocukların kendi başlarına hayatta kalmayı öğrenmeleri önemli. Ya bir gece geri dönmezsek?
Başardık! Okullar yakında yeniden açılacak. Bundan böyle çocuklar normal yaşamlarına geri dönecek.
Çocukları barındıran bir yere saldırmak... İğrenç! Yavrumuzu korumak için birlikteyiz!
Çocuklar bazen bu savaşla hiç alakaları yokmuş gibi görünüyor. İnsanın içini açıyor.
En azından oyun oynayacak yeni bir arkadaşı var. Belki de buradaki günlük rutinden bile koparır
Dayanışma. Çocuklarımıza öğretmemiz gereken ilk şey.
Keşke tekrar çocuk olsaydık da elimizde hiçbir şey yokken bile eğlenebilseydik.
İnsanın bir çocuğun tekrar gülümseyip oyun oynadığını görmesinden daha güzel bir şey olamaz.