Zdobądź wszystkie trofea
Wojna musi mieć swój koniec. Udało mi się przetrwać – i mam nadzieję, że nie tylko mnie.
Siedzimy tu już siedem dni. Udało nam się utrzymać wszystkich przy życiu – jak na razie…
Ten cholerny śnieg. Pół miasta jest przysypane, więc nie możemy się tam dostać.
W naszym schronieniu nie znajdziemy nic więcej. Teraz po zapasy musimy wybierać się na zewnątrz.
Radio jest niezmiernie użyteczne. Możemy posłuchać wiadomości!
W końcu udało nam się napędzić trochę bimbru. W mieście zawsze jest duży popyt na alkohol.
Zabezpieczenie się przed nocnymi intruzami to podstawa. We dwóch łatwiej.
To niesamowite wyzdrowienie stanowi dowód na to, że medycyna potrafi cuda.
Mamy szczęście – udało się nam opatrzyć te głębokie rany i goją się całkiem nieźle.
Wystarczyły nasze dobre słowa i uczynki, aby jedno z nas przetrwało najmroczniejszą depresję.
Łóżek wystarczy teraz dla wszystkich – oprócz osoby, która wychodzi na poszukiwania na zewnątrz.
Pierwszy raz, odkąd tu jesteśmy, wszyscy zjedliśmy gorący posiłek. Lepiej się nie przyzwyczajać.
Jedno z nas otarło się o śmierć. Miejmy nadzieję, że nie będzie już więcej takich incydentów.
Nasze schronienie zaczyna przypominać prawdziwy dom, umeblowany. To podnosi na duchu.
Każdy budynek, który odwiedzamy, ma jakąś historię do opowiedzenia. Czego mogą nas nauczyć?
Zima minęła. Skończyły się mrozy. Udało nam się… wszyscy przetrwali! Niesamowite.
Na początku nawet nie mieliśmy nadziei, a jednak wciąż żyjemy. To coś znaczy… prawda?
Szukaliśmy już wszędzie, prawie nigdzie nie ma nic użytecznego. Niech ta wojna wreszcie się skończy.
Bandyci przychodzili w grupach. Każdej nocy ich odpieraliśmy. I przetrwaliśmy wszyscy. Cud.
Kawa i papierosy. Czasami tak mało daje tak wiele.
To okrutne być zmuszonym do ucieczki z domu. Pozostanie jednak oznaczałoby pewną śmierć.
Livii udało się dotrwać do końca wojny i urodzić dziecko w czasach pokoju.
Po konfrontacji z demonami przeszłości znam prawdę o tamtej przerażającej nocy.
Nareszcie udało ci się wrócić do starego mieszkania. Albo raczej do tego, co z niego zostało.
Czasami ubrania znaczą dla nas więcej niż mogłoby się wydawać.
Stawka była wysoka, ale bierność nie wchodziła w grę. Udało mi się uratować lekarza.
Zima była ciężka. Postanowiłem pomóc Tito tak jak on wcześniej pomógł mojemu tacie.
Ukończ grę ze wszystkimi alternatywnymi zakończeniami.
Przeznaczenie Zorana się wypełniło. Nie spaliliśmy naszej spuścizny.
Nasze schronienie ucierpiało w bombardowaniu. Postanowiliśmy wzmocnić filary.
Niektórzy ludzie chcą po prostu patrzeć, jak świat płonie.
Miały tylko ojca, który je adoptował – Adama. Teraz mają też jakąś szansę na przetrwanie wojny.
W końcu udało nam się naprawić ciężarówkę. Możemy teraz przewieźć dziedzictwo.
Daliśmy obraz pułkownikowi Markovowi. Nasze dziedzictwo powinno być bezpieczne.
Oddaliśmy akta paserowi Tarasowi. Nasze dziedzictwo powinno być bezpieczne.
Razem stawiliśmy czoła ostrej zimie i dotarliśmy do muzeum – naszego nowego schronienia.
Marzenie Mileny się spełniło. Udało nam się ocalić całe nasze dziedzictwo.
Zdobyliśmy części do auta i zachowaliśmy naszyjnik Anji.
Poznaj i nadaj wszystkie wiadomości.
Okłam Malika co najmniej dwa razy.
Co najmniej dwa razy powiedz Malikowi prawdę.
Ukończ grę jako następca Malika.
Ukończ grę, przeprosiwszy Malika.
Pozwól Ademowi wrócić do schronienia.
Skręć sto papierosów.
Dzieci muszą się nauczyć samodzielności, aby przetrwać. Co będzie, jeśli pewnej nocy nie wrócimy?
Udało nam się! Wkrótce szkoły będą otwarte. Od teraz dzieci znów będą miały normalne życie.
Atakowanie miejsca, w którym schroniło się dziecko… to nieludzkie! Razem obronimy naszego malucha!
Dzieciaki… one czasami zdają się takie nieświadome tej wojny. To budujące.
Dzieciak ma przynajmniej kogoś do zabawy. Może pozwoli nam to nawet odpocząć od codziennej rutyny.
Solidarność. To pierwsza rzecz, jakiej uczymy nasze dzieci.
Miło byłoby znów być dziećmi i potrafić bawić się czymkolwiek.
Nie ma nic piękniejszego od widoku uśmiechniętego, bawiącego się dziecka.